MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 43/2, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılana ait göz hastanesinde müdür olarak çalıştığı dönem içerisinde kendisine teslim edilen işyeri gelirlerini defterler üzerinde işlem yaparak gerçek değerlerinden eksik göstermek suretiyle mal edindiği, işyerinin günlük kasa defterine kredi kartı ile ödeme yapılmış gibi şerh düşerek nakit paraları kendi hesabına aktardığı, iş yeri alacaklarını tahsil etmesine rağmen kendi hesabında kullandığı yine bir kısım iş yeri çalışanına avans olarak çektirdiği bu belgeler üzerinde oynamalar yaparak aradaki farkı kendi yararına kullandığı, bir kısım iş yerine ait eşyaların kullanılmayanlarını biriktirip satın alınan firmalara iade ederek bedellerini alıp iş yeri hesabına intikal ettirmediği, bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda;
Sanığın atılı suçlamayı kabul etmediği, yaklaşık 17 yıldır katılana ait hastanede çalıştığı, alınan bilirkişi raporunda sanığın zimmetine para geçirdiğine dair somut bir tespitin olmadığının bildirildiği, grafoloji uzmanınca alınan raporda inceleme konusu kasa defterlerindeki el yazılarının mevcut mukayese yazılarına atfen sanığın elinden çıktığının tespit edilemediği, halen katılanın iş yerinde çalışması nedeniyle tarafsızlığından şüphe duyulan tanık beyanları, sanık ile katılanın eşi arasındaki husumet nedeniyle ceza davalarının bulunduğu, şikayet tarihinden önce katılan ile sanık arasında iş hukukundan kaynaklı açılan davaların olduğu hususları bir bütün olarak değerlendirildiğinde sanığın atılı suçtan cezalandırılmasını gerektirir her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.