İnfaz kurumuna veya tutuk evine yasak eşya sokma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/22531 Esas 2020/8322 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/22531
Karar No: 2020/8322
Karar Tarihi: 04.01.2020

İnfaz kurumuna veya tutuk evine yasak eşya sokma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/22531 Esas 2020/8322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın tutuklanarak cezaevine götürülmesi sırasında üzerinde yapılan aramada pantolonunun arka cebinde esrar maddesi ele geçirilmesi üzerine açılan davada, mahkeme sanığın üzerinde uyuşturucu madde bulunmasına rağmen suçunu ikrar etmesinin beklenemeyeceğini ve görevlilerin gözetim ve denetiminde alınan sanığın uyuşturucu maddeyi bilinçli olarak ve cezaevine sokma saikiyle teslim etmediği şeklinde bir sonuca varılamayacağını belirtmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinde tanımlanan kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçunun oluşmadığına karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında TCK'nın 297/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, temel cezanın 2 yıl hapis cezasından az olamayacağı gözetilmediği için 1 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini yapıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı Cumhuriyet Savcısı ve suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları üzerine 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Anayasa'nın 38/5. maddesi
- TCK'nın 191. ve 297/1. maddeleri
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

8. Ceza Dairesi 2019/22531 E. , 2020/8322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutuk evine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Başka suçtan tutuklanarak Elazığ E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"na alınması sırasında sanığın üzerinde yapılan aramada pantolonunun arka cebinde esrar maddesi ele geçmesi, savunmasında tutuklanarak ceza infaz kurumuna getirildiğini ve üzerinde esrar bulunduğunu unuttuğunu beyan etmesi karşısında; hiç kimsenin kendisini suçlayan bir beyanda bulunmaya veya bu yolla delil göstermeye zorlanamayacağına ilişkin Anayasa"nın 38/5. maddesine göre sanıktan üzerinde uyuşturucu madde bulunduğunu bilse dahi bu durumu anlatarak suçunu ikrar etmesinin beklenemeyeceği dikkate alındığında cezaevine rızası haricinde ve görevlilerin gözetim ve denetiminde alınan sanığın üzerinde bulunan uyuşturucu maddeyi bilinçli olarak ve cezaevine sokma saikiyle görevlilere teslim etmediği şeklinde bir sonuca varılamayacağı; ceza hukukunun temel prensiplerinden olan şüpheden sanık yararlanır ilkesi de nazara alındığında eyleminin TCK.nın 191. maddesinde tanımlanan, kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında,TCK.nın 297/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken temel cezanın 2 yıl hapis cezasından az olamayacağı gözetilmeden, 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.