MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- ...Malz.Tarım Peyz.San ve Tic. Ldt. Şirketinin yetkilisi olan sanığın, 2005 takvim yılında... Ldt. Şti’den temin ettiği 5 adet sahte faturayı KDV indiriminde kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi, sahte fatura kullanmak suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, mükellefin işyerinde çıkan yangın nedeniyle defter ve belgelerinin zayi olduğunu belirterek, suça konu faturaları ibraz etmediğinin, vergi dairesinin yazısında,.. Mahsulleri Ldt. Şti’nin tarh dosyasında suça konu faturaların bulunmadığının belirtildiğinin, şirket yetkilisi hakkında sahte fatura düzenleme suçundan açılan davada Elmadağ Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/218 esas, 2011/80 karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükmünün dairemizin 08.05.2014 tarih, 2012/24487 esas, 2014/8912 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; Elmadağ Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/218 esas, 2011/80 karar sayılı dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, suça konu faturaların söz konusu dosya içerisinde bulunması halinde incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanık hakkında 213 sayılı VUK"nun 359/b-1 ve 5237 sayılı TCK’nın 43. maddeleri uygulanarak hükmedilen “22 ay 15 gün” hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sırasında “18 ay 22 gün” yerine "1 yıl 6 ay 22 gün hapis" cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.