Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2009/7642 Esas 2010/352 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, ihbar, kıdem tazminatı ile fazla çalışma parasının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi, 2.8.2006 tarihli fesih bildiriminin 11.8.2006 tarihinde posta yolu ile tebliği edildiğini, işyerinin kapanması nedeniyle 31.8.2006 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinde bulunmuştur.
Davalı işveren, işyerinin kapatılacağının işyerinde ilanen duyurulduğunu belirterek ihbar tazminatının koşullarının oluşmadığını savunmuştur.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin ihbar öneli tanınmak suretiyle feshedildiği gerekçesiyle ihbar tazminatı isteğinin reddine, karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İşçiye işyerinde yapılan duyuru ile ihbar öneli tanındığı savunması kanıtlanabilmiş değildir. Bunun aksine davalı işveren 9.8.2006 tarihinde postaya verilen fesih yazısı ile işyerinin kapatılacağı 31.8.2006 tarihi itibarıyla iş sözleşmesinin feshedileceğini bildirmiştir. Anılan fesih yazısında 2.8.2006 tarihinden itibaren 28 gün önel kullandırılacağı açıklanmış ise de, işçiye tebliğin yapıldığı tarih ile fesih tarihi arasında geçen süre yasal ihbar önelinin altındadır. Böyle olunca davacı işçiye usulüne uygun olarak ihbar öneli tanındığından söz edilemez. İhbar önelinin bölünmezliği hususu da dikkate alındığında davacı işçiye ihbar tazminatının ödenmesi gerekir. Mahkemece ihbar tazminatı isteğinin kabulü gerekirken yazılı şekilde isteğin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Dava dilekçesinde 2006 yılından itibaren fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği ileri sürülerek fazla çalışma ücreti yönünden talepte bulunulmuştur.
Karara esas alınan bilirkişi raporunda ise 2006 yılı Mart –Ağustos dönemine ilişkin toplam 30 saat fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Öte yandan aynı raporda puantaj kayıtlarına göre aynı dönem için toplam 40 saat fazla çalışma olduğu açıklanmış ve tanık beyanlarına göre ise aynı dönem içinde her ay için 24’er saat fazla çalışma yapıldığı belirtilmiştir. Bilirkişi raporu fazla çalışma süresi yönünden çelişkili ve hesap noktasında denetime elverişli değildir. Dosyadaki belgelerle tanık beyanları değerlendirilmeli fazla çalışma ücreti yönünden denetime elverişli ek rapor alınarak sonuca gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.1.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.