Yargıtay - Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11116 Esas 2021/2771 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11116
Karar No: 2021/2771
Karar Tarihi: 17.03.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11116 Esas 2021/2771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendi çocuğunun annesi olan katılanın kalp ilaçlarını almıştır. Sanığın bu eylemi sonucunda katılan basit bir yaralanma geçirmiştir. Ancak, sanığın kişisel durumu ve ailesel durumu göz önüne alındığında, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, sanığa müsnet suçtan ceza verilmesi gerektiğine karar verilmemiştir. Hüküm, 5237 sayılı TCK’nın 22/6 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince verilmiştir.
TCK'nın 22/6. maddesi, sanığın kişisel durumu bakımından ceza verilmesinin gereksiz olduğu durumları düzenlerken, CMK'nın 223/4-b maddesi ise bu durumların hüküm açıklamasında belirtilmesi gerektiğini düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/11116 E. , 2021/2771 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 22/6. ve CMK"nın 223/4-b maddeleri gereği
ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2013 doğumlu katılan ..."nın müşteki ... ile sanık ..."ın müşterek çocukları olduğu ve olay tarihinde katılan ..."ın, sanığın evin salon kısmında bir sehpa üzerinde bıraktığı kalp ilaçlarından birkaç tane ağzına aldığı, bu durumu gören sanığın, katılan oğlu ..."ı Ayvalık Devlet Hastanesine götürdüğü, 10/08/2015 tarihli adli rapora göre katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandığının tespit edildiği olayda; sanığın katılan ..."ya yönelik eyleminden dolayı oluşan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açtığından, sanık hakkında müsnet suçtan 5237 sayılı TCK’nın 22/6 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına kararı verildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin eksik incelemeye, sanığın kusurlu olduğuna ve cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.