Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8505 Esas 2016/374 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8505
Karar No: 2016/374
Karar Tarihi: 14.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8505 Esas 2016/374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hırsızlık suçu kararı temyiz edildi. Mahkeme, suçun gece saatlerinde işlendiği ve sanığın tekerrüre esas hükümlülüğe sahip olduğu için TCK'nın 143/1 maddesinin uygulanmayacağına ve 58. maddenin uygulanmayacağına karar verdi. Ancak dikkat edilmesi gereken iki nokta olduğunu belirterek kararı bozdu: Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın göz önünde bulundurulması ve sanığın velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun uygulanması konusunda yanlış davranılması. Karar, bu sebeplerden dolayı bozuldu ve yeniden yargılama gerektirmediği için hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 143/1, 58, ve 53/1-2-3 maddeleri belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/8505 E. , 2016/374 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdurun kolluktaki beyanından, suçun saat 19:30 sıralarında ve geceden sayılan zaman diliminde işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi gereğince uygulama yapılmaması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin
verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinin uygulanmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.