Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16143 Esas 2017/9290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : 2004 takvim yılı için düşme, 2005 takvim yılı için mahkumiyet, 2006 takvim yılı için beraat

213 sayılı Kanun’un 01.08.2010 tarih ve 27659 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 6009 sayılı Kanun ile değişik 367. maddesi uyarınca “Rapor Değerlendirme Komisyonu”ndan mütalaa alınmasına ilişkin hükmün 01.01.2011 tarihinde yürürlüğe girdiği, dosyadaki Gelir İdaresi Başkanlığı’nın mütalaa tarihinin ise 01.02.2007 olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1-Sanık hakkında "2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 29.11.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık hakkında "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
a)Sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, 2005 takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda fatura aslı ya da onaylı suretinin temin edilerek dosya arasına konulmasından sonra, yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediği incelenerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
b)Gerekçe bölümünde sanığın 7 adet faturayı kayıtlarına intikal ettirerek KDV indiriminde kullandığı, hüküm fıkrasında ise, “sanığın sahte fatura düzenleyip kullandığı” belirtilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.