MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Hendek 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.03.2018 tarih ve 2017-44/135 sayılı kararın asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi"nce verilen 10.06.2021 tarih ve 2018-3304/1207 sayılı karar asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi"nce verilen temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair 10.09.2021 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl dava gabin ve muvazaa iddiasına dayalı olarak finansal kiralama sözleşmesinin iptali, finansal kiralama sözleşmesine konu taşınmazın tapusunun iptaliyle davacı adına tescili, davalı ... San. Mad. Tic. Ltd. Şti. ile davacı arasındaki sözleşmenin iptali, ödenmemiş sözleşme alacağı ile tazminat istemine, birleşen dava ise inanç sözleşmesine dayanarak finansal kiralama sözleşmesinin iptali, finansal kiralama şirketi adına olan tapunun iptaliyle davacı adına tescili istemine ilişkindir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiş, kararın asıl ve birleşen davanın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince asıl ve birleşen davada davacı vekili istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuşsa da, Bölge Adliye Mahkemesince verilen 10.09.2021 tarihli ek kararla temyiz harç ve giderlerinin eksik yatırıldığı gerekçesiyle temyiz isteminin yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Bu kez temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair 10.09.2021 tarihli ek karar asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi ek kararı asıl ve birleşen davada davacı vekiline 19.09.2021 tarihinde tebliğ edilmiş ve asıl ve birleşen davada davacı vekili tarafından 13.10.2021 tarihinde UYAP üzerinden temyiz dilekçesi sunulmuştur. Ancak, bu tarih itibariyle HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanun"un 346/2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal temyiz süresi geçmiş bulunmaktadır. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ve 1989/3 E. – 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, asıl ve birleşen davada davacı vekilinin süresi geçtikten sonra ek karara yönelik yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, asıl ve birleşen davada davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin süreden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden asıl ve birleşen davada davacıya iadesine, 22/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.