Taraflar arasındaki “alacak“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 1.Asliye Ticaret  Mahkemesince davanın reddine   dair verilen  20.11.2003 gün ve 2001/822 E.  2003/925   K.  sayılı kararın incelenmesi davacı  vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  19.Hukuk Dairesinin  4.5.2005 gün ve  2005/362 E.  3572 K.  sayılı ilamı ile,  bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
  HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, satım sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olup; Asliye Ticaret Mahkemesince hükme bağlanmıştır.
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesinin 1. fıkrası gereğince Asliye Hukuk Mahkemesince verilecek kararların temyiz süresi tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olup; aynı Kanunun 434 maddesinin 2. fıkrasında da “Temyiz isteği harca tabi ise harcın yatırıldığı tarihte yapılmış sayılır.” Hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; direnme kararı, hükmü temyiz eden Davacı vekili Av.M.S.. Al..’nun daimi işçisi  imzasına 15.05.2006 günü tebliğ edilmiştir.
Davacı vekili hükmü 31.05.2006 tarihinde temyiz etmiş; harca tabi olan bu temyiz isteğine ilişkin dilekçe 31.05.2006 tarihinde mahkeme hakimine havale ettirilerek yine aynı tarihte harcı alınmış ve temyiz defterine kaydedilmiştir.
Şu durumda; temyiz için yasada öngörülen 15 günlük sürede temyiz başvurusunda bulunulmadığından, sürenin dolmasından sonra verilen temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yasal süre geçtikten sonra verilen temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine 4.10.2006  gününde oybirliği ile karar verildi.