MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 14.10.2008 tarih ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere; ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen ve kendiliğinden getirtilen ya da iddia ve savunma doğrultusunda sunulan belgelerin güvenilirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onaylanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gereklidir.
Bu açıklamalar ışığında, sanık hakkında Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/57 Esas, 2013/270 Karar sayılı dosyası ile zimmet suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve resmi belgede sahtecilik suçundan dolayı suç duyurusunda bulunulduğu, buna karşın dosya içerisine yalnızca gerekçeli kararlar ile iddianamenin alındığı, suça konu belgeler ile hükme dayanak oluşturan duruşma tutanakları, ifadeleri içeren tutanaklar ve bilirkişi raporu ile diğer belgelerin dosyada bulunmadığı anlaşıldığından; Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/57 Esas, 2013/270 Karar sayılı dosya aslı getirtilip incelenmeden ve dosya arasında bulundurulmadan eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

2-Belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdir ve tayini mahkemeye ait olduğundan, suça konu belge asılları incelenmek sureti ile özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatma kabiliyetinin ne şekilde oluştuğunun karar yerinde tartışılması ve belge asıllarının denetime olanak verecek şekilde dosya içerisine konulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
3-Kabule göre de; gerekçeli kararda suç tarihi 16.05.2005 olarak belirtilmesine rağmen, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 339 ve suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 204/2. maddelerine uygun bulunan “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği” suçu nedeniyle her iki yasanın ilgili bütün hükümleri olaya uygulanıp, ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın tespiti gerekirken, bu ilkelere uyulmadan ve uygulamalı karşılaştırma yapılmadan yazılı biçimde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.