MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın hırsızlık eylemini bina dahilinde işlemiş olduğunun anlaşılması karşısında eyleminin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan TCK"nın 142/2-h maddesinde yer alan suçu oluşturduğu halde, TCK"nın 142/1-c maddesi ile uygulama yapılması,
2-Kabule göre de; Temel cezanın belirlenmesi yetkisi mahkemenin takdirine bağlı hususlardan olmakla beraber, hakimin temel cezayı belirlerken değindiği gerekçesi suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, failin kast veya taksirine dayalı kusurunun ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saik ile dosyaya yansıyan bilgi ve belgelerin ışığında, cezanın şahsileştirilmesi sırasında ceza ve sanık arasında uygun dengeyi sağlaması gerektiği, hırsızlık suçundan temel ceza en üst sınırdan uygulanırken suça konu eşyanın mağdura iade edilmiş olması, mağdurun şikayetçi olmaması, adli sicil kaydındaki hükümlülüklerin TCK"nın 61. maddesinde sayılan nedenler arasında yer almaması karşısında; somut olayda TCK"nın 3. maddesinde yer alan “eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi” ilkesi ile TCK"nın 61. maddesinde yer alan ölçütler çerçevesinde somut gerekçeler gösterilmek suretiyle temel cezanın saptanması gerektiği gözetilmeden soyut değerlendirmeler ve maddedeki ibarelerin tekrarlanması ile yetinilerek, dosya içeriğine uygun olmayan yetersiz gerekçe ile hakkaniyete aykırı biçimde en üst sınırdan ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine,10.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.