MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın, Yapı Kredi Bankası A.Ş. Şirinyer Şubesinden, 13.02.2009 tarihinde 250.000 TL tutarında kredi kullandıktan sonra muhtelif tutarlardaki bonoları kredinin teminatı olarak bankaya verdiği, borcun ödenmemesi üzerine bonolardaki borçlular aleyhine İzmir 7. İcra Müdürlüğü’nde icra takibi başlatıldığı, ancak borçlu görünen kişilerin isim ve adreslerinin hayali olduğunun anlaşıldığı, böylece sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın atılı suçlamayı kabul etmeyerek, borçluların gerçek kişiler olduğunu savunması ve bildirdiği kişilerden...’un “adres bırakmadan ayrıldığının” belirtilmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak bir şekilde tespiti bakımından; bonolardaki borçlu görünen kişilerin gerçekte var olup olmadıkları kolluk aracılığı ile araştırılıp, tespiti halinde dinlenmeleri, bonoların ön yüzünde bulunan borçlu imza ve yazılarının aynı el ürünü olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesinden rapor alınması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tespiti bakımından, ilgili bankadan sorulmak suretiyle suça konu bonoların farklı tarihlerde mi, yoksa aynı tarihte mi bankaya verildiği hususu açıklığa kavuşturularak, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmesi nedeniyle, aynı zamanda ve aynı kişiye karşı işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmayacağı, ancak belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile bu madde gereğince cezanın artırılması,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.