MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İlamlı icra takibinde borçlunun icra mahkemesine başvurusunda; sair iddialarının yanında takip dosyasında haciz konulan araçların belediyenin kamuya tahsisli araçları olduğu iddiası ile 5393 sayılı belediye kanununun 15. maddesinin son fıkrası uyarınca hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği, ilk derece mahkemesince bir araç yönünden talebin derdestlik nedeni ile reddine diğer araçlar yönünden şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verildiği, ilk derece mahkemesi kararına karşı taraflarca istinaf yoluna başvurulduğu, bölge adliye mahkemesince, alacaklının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına şikayetin reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Borçlunun sair temyiz itirazlarının reddi ile;
5393 Sayılı Belediye Kanunu"nun 6552 Sayılı yasa ile getirilen değişiklikten önceki 15/son maddesinde; "Belediyenin kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez" düzenlemesine yer verilmiştir. Bu maddeye göre belediyenin haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde fiilen kullanılması zorunludur.
Asıl olan, alacaklının alacağına kavuşmasını sağlamak olduğundan, kural olarak borçluların tüm mallarının haczi mümkündür. Bir malın haczedilememesi için yasal bir düzenlemenin bulunması zorunludur. Haczedilmezlik istisnai bir durum olduğundan, bu yöndeki düzenlemelerin de dar yorumlanması gerekir. Buna göre, 5393 Sayılı Belediye Kanunu"nun 15/son maddesinin de dar yorumlanması gerekip, maddede açıkça haczedilmezlik için "fiilen kamu hizmetinde kullanılma" koşulunun kabul edilmesi karşısında, belediyeye ait bir malın haczedilmezliği ancak fiili durumunun tespiti ile belirlenmelidir.
Buna göre borçlu belediyeye ait taşınır ya da taşınmaz bir malın haczedilmezliği için o malın fiilen kamu hizmetinde kullanılmasının gerektiği tartışmasız olup, bir malın fiilen kamu hizmetinde kullanıldığının kabulü için ise, o malın kamu hizmetinin yürütülebilmesi amacına uygun bulunması gerekir.
Niteliği gereği belediyenin servis aracı, itfaiye aracı gibi araçlar ile fiilen kamu hizmetine tahsisli araçların haczi mümkün değildir. Kamuya tahsis kararı haczedilmezlik şikayetinde gözönüne alınacak bir husus olmadığından mahkemece yapılacak iş haczedilen araçların fiilen kamu hizmetinde kullanılıp kullanılmadığını tespit ederek oluşacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
O halde Bölge Adliye Mahkemesince, haczedilen araçların trafik kayıtları getirtilerek gerektiğinde araçlar üzerinde keşif ve bilirkişi incelemesi yaptırmak suretiyle hacizli araçların kamu hizmetinin yürütülmesi için uygun ve zorunlu olup olmadığı ve kamu hizmetlerinde fiilen kullanılıp kullanılmadıklarının tespit edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde şikayetin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsiz olup Bölge Adliye Mahkemesi kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesinin 31.01.2019 tarihli, 2018/889 E. - 2019/292 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 09/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.