Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11121 Esas 2019/10251 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11121
Karar No: 2019/10251
Karar Tarihi: 15.10.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11121 Esas 2019/10251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı verilen sanık temyiz etti. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun emsal kararları dikkate alınarak adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 50/4 maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uygulanmasına karar verildi. Ancak, uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği sırada TCK'nın 50/4 maddesi yerine eksik olarak gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi nedeniyle hüküm kanuna aykırı bulunarak bozuldu. Hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 85/1, 62, 50/4, 52/2-4, 53/6 ve 5275 sayılı Kanunun 106/3.

12. Ceza Dairesi 2017/11121 E. , 2019/10251 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2-4, 53/6. ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamı üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, kusura ve cezanın ağır olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulama maddesinin TCK’nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/4 maddesi şeklinde eksik gösterilmesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4 ve 5 ile numaralandırılan paragraflarının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine,TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.