12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1493 Karar No: 2019/10250 Karar Tarihi: 15.10.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1493 Esas 2019/10250 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2018/1493 E. , 2019/10250 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Dosya içeriğine göre sanığın idaresindeki otomobille gündüzün şehir içindeki bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dört yönlü ışık kontrollü dönel kavşağa geldiğinde, kavşağa kendisine göre solundan kırmızı ışıkta giren katılan sürücü idaresindeki aracın sağ arka yan kısmına çarpması şeklinde meydana gelen ve 1 kişinin ölümü ile 3 kişinin de yaralanmasıyla sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık tali kusurlu olmakla birlikte ölen ve yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, katılanlar Mevlüt ve ...’nın yaralanmalarının derecelerini bildirir kati raporlarının da alınarak neticesine göre cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde sanık hakkındaki temel cezanın 4 yıl olarak belirlenmesi ve yine sanığın sosyal- ekonomik durumuna yönelik herhangi bir araştırma yapılmadan işçi olduğu ile aylık kazancının 1000-1500 TL olduğunu beyan eden sanık hakkındaki adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının 30 TL olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini, 2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, 3-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.