Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur adına şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan mağdur zorunlu vekilinin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören vekili sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, mağdur ...’ın yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur zorunlu vekilinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mağdur zorunlu vekilinin, nedensiz temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Sanığın, sevk ve idaresindeki otomobille şehir içinde kaza mahalli olan okul önünde seyri sırasında mağdura çarpması sonucu mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, olay yerinin terk edilmesi nedeniyle kaza tespit tutanağı düzenlemediğinin, mağdurun beyanına başvurulmadığının ayrıca kazayı gören herhangi bir kimse olup olmadığına yönelik araştırma yapılmadığının anlaşılması karşısında; kazanın oluşunun şüpheye yer bırakmayacak şekilde ortaya koyulması bakımından mağdurun beyanı alınıp varsa olayı gören tanıklar ile tarafların da hazır edilmesiyle olay yerinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yalnızca sanık savunmasına dayanılarak dosya üzerinden yapılan inceleme ile düzenlenen bilirkişi raporlarına itibarla sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mağdur zorunlu vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğinceve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.