Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9688 Esas 2019/10248 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9688
Karar No: 2019/10248
Karar Tarihi: 15.10.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9688 Esas 2019/10248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık aracıyla seyir halindeyken okul önünde mağdura çarpmış ve mağdur basit tıbbi müdahaleyle tedavi edilebilecek şekilde yaralanmıştır. Mağdurun zorunlu vekili beklendiği gibi katılma hakkına sahip olmadığı için temyiz hakkından yararlanmıştır. Hüküm, CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı vermiştir. Ancak, mağdur zorunlu vekilinin itirazları doğru bulunmuş ve davaya katılmasına karar verilmiştir. Mahkeme, kazanın gerçekleşme biçimini tespit etmek için olay yerinde keşif yapılarak bilirkişi raporu hazırlanmadan sanığın beraat kararı verilmesini yanlış bulmuştur. Bu nedenle hüküm CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-c maddesi: \"Kovuşturma sonunda sanık hakkında çıkacak hükümler şunlardır: (...) c) Beraat.\"
- CMK'nın 237/2. maddesi: \"Şikayette bulunarak suçtan zarar gördüğünü iddia eden kimse, bu hakkını kullanamaz hale gelmiş veya ölmüş ise, zarar görenin vekili bu hakkı kullanabilir.\"
- CMK'nın

12. Ceza Dairesi 2019/9688 E. , 2019/10248 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur adına şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan mağdur zorunlu vekilinin, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören vekili sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, mağdur ...’ın yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur zorunlu vekilinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mağdur zorunlu vekilinin, nedensiz temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Sanığın, sevk ve idaresindeki otomobille şehir içinde kaza mahalli olan okul önünde seyri sırasında mağdura çarpması sonucu mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, olay yerinin terk edilmesi nedeniyle kaza tespit tutanağı düzenlemediğinin, mağdurun beyanına başvurulmadığının ayrıca kazayı gören herhangi bir kimse olup olmadığına yönelik araştırma yapılmadığının anlaşılması karşısında; kazanın oluşunun şüpheye yer bırakmayacak şekilde ortaya koyulması bakımından mağdurun beyanı alınıp varsa olayı gören tanıklar ile tarafların da hazır edilmesiyle olay yerinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yalnızca sanık savunmasına dayanılarak dosya üzerinden yapılan inceleme ile düzenlenen bilirkişi raporlarına itibarla sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mağdur zorunlu vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğinceve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.