Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2120 Esas 2019/10239 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2120
Karar No: 2019/10239
Karar Tarihi: 15.10.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2120 Esas 2019/10239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları incelendikten sonra katılan vekilinin ceza miktarına ve sanık müdafiinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, CMK'nın belirlediği dayanakların gerekçede gösterilmesi zorunluluğu bulunmaktadır. Bu nedenle, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında TCK'nın hükümleri uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan hüküm kurulduğundan CMK'nın ilgili maddesine aykırı davranılmıştır. Bu nedenle karar BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri detayı:
-TCK'nın 85/1 maddesi
-TCK'nın 53/6 maddesi
-CMK'nın 230/1-d maddesi
-TCK'nın 50/4 maddesi
-TCK'nın 50/1-a maddesi
-5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2018/2120 E. , 2019/10239 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ceza miktarına ve sanık müdafiinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında TCK"nın 50/4 maddesi uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50/1-a maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.