Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3161 Esas 2019/10229 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3161
Karar No: 2019/10229
Karar Tarihi: 15.10.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3161 Esas 2019/10229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir önceki mahkumiyetin tehdit suçuna ilişkin olduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın lehine olan kanun uygulanması gerektiği ve önceki mahkumiyetin uzlaştırma işlemleri sonucunda değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının gereği yerine getirilmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, kararın isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK'nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6-7, 106/1-1, 7/2; 5237 sayılı TCK'nın 106/1, 1412 sayılı CMUK'un 321, 6763 sayılı Kanun'un 34, 35, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/3161 E. , 2019/10229 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53/1-3, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/11 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri ilgili mahkemece yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 15.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.