Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/4, 50/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve sanık ... müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Dosya içeriğine göre, mağdurun GNS Hafriyat ve Geri Dönüşüm Ticaret Limited Şirketinin yıkım – söküm işini üstlendiği hafriyat alanında inşaat işçisi olarak çalışan mağdurun, yıkım sahası yanında bulunan trafonun içerisinde elektrik akımına bağlı olarak hayatını kaybetmesiyle sonuçlanan olayda;
Sanık ... vekilinin dosyaya fotokopisini sunduğu evraklara göre; ...’in GNS şirketini temsilen şirket müdürü olduğu, şirket ana sözleşmesine göre sanıklar ... ve ...’ün şirketin kurucuları olduğu, iş kazası tutanağında müdür / şantiye şefi olarak ...’in imzası olup vekaleten şirket imza yetkilisi olduğu, formen olarak sanık ...’ın görevli olduğunun belirtildiği; sanık ...’ın savunmasında şantiye şefinin ... olduğunu söylediği, hükme esas alınan bilirkişi raporlarında ise
... ve ...’in görevlendirildiklerine dair ilgili belgeler mevcut olmadığından bu kişilerin işveren vekili olarak kabulünün mümkün görülmediği, bu kişilerin ifadelerinin alınması ve belgelerinin sunulması durumunda olaydaki durumlarına ilişkin yeniden değerlendirme yapılabileceğinin belirtilmesine rağmen mahkemece bu kişilerin beyanlarının alınmaması, şirket ve şirket yetkililerine ilişkin resmi kayıtların getirtilmemesi, sanıkların aşamalarda alınan beyanlarındaki çelişkilerin giderilmediği, sanık ...’ın savcılık ifadesinde belirttiği BEDAŞ’a elektriğin kesilmesi talebiyle yazdıkları yazıların istenmediği anlaşıldığından, adı geçen ..., ...’in beyanlarının alınması ve mahkemece dinlenilmesinden vazgeçilen ..., ... ve ...’ın beyanları alınarak hafriyat alanında yıkım işinden kimin sorumlu olduğunun ve işçilerden sorumlu kişinin kendilerine sorulması, Ticaret Sicil Memurluğundan şirketi temsile yetkili olanların sorulup tespit edilmesi, bu yetkililer tarafından, işe başlarken, kazadan önce şantiye şefi veya şantiye sorumlusu birisini atayıp atamadıklarının, bir şef atamışlarsa SGK"ya şef ve sorumlu atandığını bildirip bildirmediklerinin, SGK"dan sorulup, atama yapılmışsa, şantiye şefi ile şirket arasında yapılması gereken şantiye şefliğine ilişkin sözleşme örneğinin getirtildikten sonra sorumluların kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi için önceki raporlarda irdelenecek şekilde kusur durumu ve sorumlu görevlilerin tespitine esas olmak üzere üç kişilik bilirkişi heyetinden rapor alınarak, alınacak raporda sanıklardan başka görevlilere kusur atfedilmesi halinde haklarında suç duyurusunda bulunulması, iddianame tanzim edilmesi halinde dosyaların birleştirilerek yargılamaya devam edilmesi, haklarında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesi halinde ise soruşturma evrakının denetime olanak verecek şekilde dosya arasına alınarak neticesine göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.