Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hükümler : Sanık ... hakkında: CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Sanık ... hakkında :TCK 89/1, 62/1, 51/1-3, 51/7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’ün beraatine, sanık ...’ün mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kararın hukuka aykırı olduğuna, sanığın kusurlu olduğuna, hatalı kanaati içeren ek rapor verildiğine, sanığın savunmasında, işyeri güvenliği ile ilgili sorumluluğu olduğunu kabul ettiğine, ikrar içeren beyanlarla olayda kusuru bulunmadığına dair savunmalarda bulunmuşsa da yeterli güvenlik önlemlerinin alındığına dair savunmalarının yerinde olmadığı gerek dolaylı ikrarı, gerek tanık beyanları, gerekse de bilirkişi raporu ile ortaya çıktığına, gerekçesiz bilirkişi raporuna dayanarak, soyut ve hukuki dayanağı bulunmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesinin, hukuka ve adalete aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçesi ile beraatine karar verilirken dayanak kanun maddesinin CMK"nın 223/2-c maddesi yerine aynı kanunun 223/2-e maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1.) fıkrasının hükümden çıkartılarak yerine “Her ne kadar sanık ...’ün taksirle yaralamaya sebebiyet verme suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmış ise de, toplanan delillere göre sanığın olayın meydana gelmesinde kusuru bulunmadığından, CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince atılı suçtan BERAATİNE,’’ ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
(II)Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin cezanın alt sınırdan uygulanmasına, TCK’nın 89/2 maddesinin uygulanmamasına, TCK 62/1 uygulanarak indirim yapılmasına, cezanın ertelenmesine, yüzünde kalıcı izler oluştuğuna, yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
b)TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtar edilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (2) nolu fıkrasında yer alan “güttüğü amaç ve saik” ibaresinin hükümden çıkarılması ve hükmün (2) nolu fıkrasında yer alan TCK’nın 51/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden sonra gelmek üzere hükme “TCK"nın 51/8. maddesi gereğince, sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.