Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/14237 Esas 2020/18647 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığın aşamalarda dava dışı arkadaşı ... ile İstanbul’dan ... iline aile ziyareti için giderken yolu şaşırmaları sonucu bahse konu yere geldiklerini söyleyerek atılı suçlamayı reddetmesi, olay yeri tespit tutanağında suça konu araçta herhangi bir suç unsuruna rastlanmamış olması, sanığın bulunduğu aracın durdurulduğu yerden 12 km uzaklıkta bulunan yerde kaçak göçmenlerin bulunması, yakalanan göçmenlerin 15/06/2013 tarihli fotoğraf teşhis tutanağındaki ve soruşturma evresindeki beyanlarında; sanığı ilk defa gördüklerini, kendilerini getiren şahsın sanık olmadığını, yakalandıkları yere getirildikleri aracın ise suça konu araç olmadığını söylemeleri ve yurt dışına kaçacaklarına dair bir söylemlerinin de bulunmadığı, kendilerini getiren şahıslara herhangi bir ücret ödemedikleri yönündeki anlatımları doğrultusunda, sanığın doğrudan doğruya veya dolaylı olarak maddi menfaat elde etmek maksadıyla hareket ettiğinin tespit edilememesi karşısında, sanığın göçmen kaçakçılığı suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve cezalandırmaya yeterli delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmadan CMK"nın 230/1-b maddesine aykırı olarak mahkûmiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sanığın ... plakalı araçta kaçak göçmen taşıdığının kabul edildiği eyleminde, göçmen kaçakçılığı suçunun nitelikli hali olan “hayatı bakımından bir tehlike oluşturması ya da onur kırıcı bir muameleye maruz bırakılarak işlenmesi” halinin söz konusu olmadığı, bilirkişinin aracın teknik özelliklerini belirten raporu dışında hayati tehlikenin varlığına dair göçmenler ile kolluk görevlilerinin bir ifadelerinin bulunmadığı, olay yeri tespit tutanağında hayati tehlikenin varlığına dair bir anlatıma yer verilmediği, göçmenlerin hayati tehlike atlattıklarına dair herhangi bir iddia veya tespitin olmadığı, kapasitenin üzerinde yolcu taşınmasının başlı başına unsur olmadığı, ancak cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi kapsamında değerlendirilebileceği, nitekim bu yönde takdir ve teşdidin yerinde kullanıldığı, Kanun metninde belirtildiği biçimde göçmenlere yönelik onur kırıcı bir muamelenin veya hayatı bakımından tehlike oluşturacak bir durumun söz konusu olmadığı olayda, yerinde olmayan gerekçeyle TCK’nın 79/2. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.