17. Hukuk Dairesi 2018/3087 E. , 2020/2189 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davaların kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, bir kısım davalıların sürücüsü ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı oldukları araçla müvekkillerinin murisi ..."ın sevk ve idaresindeki aracın çarpışması sonucu ..."ın vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacıların her biri için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının tüm davalılardan, davacı ... için 40.000,00 TL, davacılar ... için ayrı ayrı 30.000,00 TL manevi tazminatın davalı ..."dan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 13.11.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini davacı ... için 11.738,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 3.939,00 TL tedavi gideri, davacı ... için 9.642,00 TL, davacı ... ... için 17.499,00 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı ... vekili,talep edilen tazminatların fahiş olduğunu belirterek davanın reddini istemiş, davalı ... vekili, müvekkilinin davacılara ödeme yaptığını ve sorumluluğunun sona erdiğini ileri sürmüş, dahili davalı ... Başkanlığı vekili ise; zamanaşımı def"inde bulunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu, yerel mahekemece davaların kısmen kabulüne karar verilmiş; hükmün davacı ve davalılar ... ile SGK Başkanlığı vekillerince temyizi üzerine, Dairemizin 03.05.2016 gün ve 2014/11227-2016/5393 sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre;davanın kısmen kabulü ile; 3.939,00 TL tedavi giderlerinin dahili davalı ... Sigorta A.Ş."den alınarak davacılara ödenmesine, davacılar ... için 11.738,00 TL, ... için 923,00 TL, ... için 9.642,00 TL ve ... için 17.499,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihi olan 02.02.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... ile davalı ..."dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine, (Yargıtay 17.Hukuk Dairesinin 2014/11227 Esas 2016/5293 Karar sayılı ilamı ile kesinleştiğinden hükmün 3 nolu maddesi hakkında karar verilmesine yer olmadığına,) davacı ... için 15.000,00 TL,davacılar ...,... ve ... için 10.000,00" er manevi tazminatın, olay tarihi olan 02.02.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."dan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, davanın Sosyal Güvenlik Kurumu yönünden ise husumetten reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına,bozma ile kesinleşen hususlarda yeniden inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin, tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 26/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
