Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/477 Esas 2019/10215 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/477
Karar No: 2019/10215
Karar Tarihi: 15.10.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/477 Esas 2019/10215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/477 E. ve 2019/10215 K. sayılı kararda; taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine karar verildiği ancak, beraat eden sanıklara vekalet ücreti ödetilirken, hatalı bir karar verildiği ve vekalet ücretinin hazineden tahsil edilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, kanun maddelerine istinaden düzeltme yapılarak onanması kararlaştırıldı. İlgili kanun maddeleri: CMK 223/2-c ve 223/2-e, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/477 E. , 2019/10215 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi ile beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin verilen beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Meydana gelen iş kazasında kusuru bulunmadığı kabul edilen sanıkların hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
2-Beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanıklar lehine vekalet ücretine hükmedilirken, vekalet ücretinin hazineden tahsil edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, katılandan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının, A ve B. bendinin birinci fıkrasının hükümden çıkarılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmeleri ve vekalet ücretine ilişkin D. Bendin on birinci paragrafındaki “katılandan alınarak” ibaresinin “hazineden alınarak” şeklinde düzeltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.