4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/18766 Karar No: 2020/18639 Karar Tarihi: 07.12.2020
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18766 Esas 2020/18639 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/18766 E. , 2020/18639 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliğine göre, 19/10/2011 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2011 olarak yazılmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğu anlaşılmakla dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. 1- Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ...’ ya atılı hakaret ve kasten yaralama suçlarının Yasa maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırları uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e. 66/2. ve 67/2. maddelerine göre, suçların tabi bulunduğu 4 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği, 2- Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk ...’a atılı hakaret ve kasten yaralama suçlarının Yasa maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırları uyarınca, 5237 sayılı TCK" nın 66/1-e, 66/2. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği, 3- Sanık ...’a atılı hakaret ve kasten yaralama suçlarının Yasa maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırları uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği, Anlaşılmakla, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN ayrı ayrı BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuklar ve sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e. 66/2. 67/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 07/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.