MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müsaderesi talep edilen nakil aracıyla ilgili olarak mahallinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanığın ilk kez duruşmaya geldiği 08.10.2013 tarihli oturumda iddianame okunmadan ve kimlik bilgileri tespit edilip CMK.nun 147. maddesi uyarınca yasal hakları hatırlatılmadan savunmasının alınması suretiyle CMK.nun 191/3-a-b ve c madde ve fıkralarına aykırı davranılması,
2- Sanığın sevk ve idaresindeki araçta 225 karton kaçak sigara ele geçirilen olayda; 5237 sayılı TCK.nun 61. maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurlarının dikkate alınması gerekmekte olup, dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz etmeyen fiili, eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak şekilde teşdidi gerektirmediği halde, hakkaniyet ölçüleri ile bağdaşmayacak biçimde alt sınırdan uzaklaşılarak hakkında fazla ceza tayini,
3- Sanık hakkında tayin olunan gün para cezasının bir gün karşılığı 20,00 TL üzerinden hesaplanması sırasında uygulama maddesinin TCK.nun 52/2 yerine TCK.nun 50/1 olarak gösterilmesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5- Dava konusu kaçak sigaraların müsaderesine dair karar ile yetinilmesi gerekirken imha suretiyle tasfiyesine de karar verilmesi,
6- Mahkemece hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığa yüklenecek yargılama gideri tutarı belirtilmeden karar verildiği, ancak 5271 sayılı CMK.nun yargılama giderleri başlıklı 324. maddesinin 2. fıkrasında ""Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir."" şeklindeki açık hükmü ve 26.05.1935 gün ve 111/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında ""yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmelidir."" ve 02.05.1966 gün ve 4/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca da ""tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktarda yükletileceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığa yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğinin"" belirtilmesi karşısında, mahkemece verilen hükümde yargılama gideri miktarı dökümü yapılmayıp, yargılama giderinin kime ve ne miktarda yükletileceği de belirtilmeden 08/10/2013 tarihli gerekçeli kararla birlikte sanık aleyhine yargılama giderine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.