MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu"nun 14.12.1992 tarih ve 1/5 ve Ceza Genel Kurulu"nun 24.03.1998 gün 51/106 sayılı kararlarında açıklandığı üzere; kambiyo senetlerinde yapılan sahteciliğin resmi belgede yapılmış sayılabilmesi için, ilgili kambiyo senedinin Türk Ticaret Kanunu"nda öngörülen bütün unsurları taşıması gerekir. Aksi takdirde yasal unsurları taşımayan bir kambiyo senedinde sahtecilik yapılması halinde fiil, özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacaktır. 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 688/6 ve 689/4. (suç ve karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 6102 sayılı TTK"nın 776 ve 777.) maddeleri uyarınca bonoda tanzim yeri ve tanzim tarihinin yazılı bulunması zorunludur. Dosya içerisinde bulunan bono aslının incelenmesinde tanzim tarihi ve yerinin bulunmaması sebebiyle bono niteliğini taşımadığı ve özel belge niteliğinde olduğu; özel belgede sahtecilik suçunun oluşumu için sahte özel belgenin düzenlenmesi ya da gerçek bir özel belgenin değiştirilmesi yeterli olmayıp, suçun tamamlanması veya oluşması için zorunlu kurucu unsur olarak sahte özel belgenin hukuki sonuç doğuracak şekilde kullanılması gerekeceği; somut olayda sanığın, aşamalarda, komşusu,..’ın bu bonoyu kendisinden ...l’a kefil olarak imzalatacağını söyleyip alarak, ...l’a verdiğini savunması, temyiz dilekçesinde ise, komşusu,..’ın bu bonoyu kendisinden çalarak ...l’a sattığını belirtmesi; bononun üzeri çizilmek suretiyle iptal yazısının yazılmış olması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için,,..’ın açık kimlik bilgilerinin tespit edilerek, ...l ile birlikte olayla ilgili olarak beyanları alınarak bono niteliği taşımayan belgenin sanık tarafından kullanılıp kullanılmadığının ve iptal yazısının kim tarafından yazıldığının belirlenmesi sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tartışılması gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile resmi belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine hükmolunması,
2) Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan yoksunluğun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.