Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2, 62/1, 53/1, 2, 3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Olay günü saat 21.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile seyir halindeyken, aynı istikamette önünde seyreden müştekiye ait aracın arkasından çarptığı olayda; alkol kontrolü yapılmadan olay yerinden ayrıldığı ve yaklaşık 3 saat sonra alınan doktor raporunda 94 promil olduğunun tespit edilmesi sebebiyle olay anında 1,00 promilin üstünde alkollü olacağının kabulü ile atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, meydana gelen kesinti nedeniyle kaza anında alkollü olduğuna dair sanığın savunmasının aksini kanıtlar delil bulunmaması ve mahkumiyetine yeterli şüphe oluşturacak her türlü şüpheden uzak, kesin, somut ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Olay günü 94 promil alkollü olarak çift taraflı kazaya sebebiyet veren sanık hakkında TCK"nın 179/2. maddesi gereğince hüküm kurulmuşsa da, kamu davasının TCK"nın 179/3. maddesi uyarınca açıldığı ve sanığın alkollü olması sebebiyle bu madde kapsamındaki suç sübut bulduğundan, sanığın TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken TCK"nın 179/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın bu nedenle temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 15.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.