Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12049 Esas 2019/10192 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12049
Karar No: 2019/10192
Karar Tarihi: 14.10.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12049 Esas 2019/10192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına atıfta bulunularak, suçun ceza miktarı belirlenirken sanığın güttüğü amaç ve saik dikkate alınmamalıdır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve karar bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda olduğundan, sadece failin güttüğü amaç ve saiki ibaresi çıkarılarak diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda TCK'nın 89/1, 62, 53/6, 51/1-3. maddeleri uygulanmıştır. TCK'nın 61/1. maddesi (g) bendinde yer alan \"sanığın güttüğü amaç ve saik\" gerekçelerinin taksirli suçlar için belirleyici olmayacağına dikkat çekilmiştir. 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca karar bozulmuş ve aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilerek onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/12049 E. , 2019/10192 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 53/6, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1). fıkrasından “failin güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.