Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2974 Esas 2017/2080 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/03/2015 tarih ve 2014/555-2015/228 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin eşi ile birlikte ..."ya yapacağı turistik gezide kullanmak üzere davalı Banka üzerinden Western Union ile 4.804 Euro ve 196 Euro gönderme masrafı olmak üzere toplamda 5.000 Euro"yu 21/03/2012 tarihinde ..."ya transfer ettiğini, ancak daha ..."ya gitmeden ertesi gün paranın başka kişiler tarafından çekildiğini öğrendiklerini, davalı Banka"nın bu zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek 11.900 TL maddi zararın ve 2.000 TL manevi tazminatın dava gider ve vekalet ücretleri ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin dava dışı Western Union"un acentası sıfatı ile işlemi gerçekleştirdiğini, doğrudan dava açılamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davaya konu havale işlemini acente sıfatı ile gerçekleştiren davalı Banka"ya doğrudan doğruya husumet yöneltilemeyeceği gerekçesiyle davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı Banka aracılığı ... Şirketi"ne gönderilen ve alıcısı olan gerçek kişiye teslim edilmesi gereken paranın başkasına ödendiği iddiasına dayalı alacak istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesinde, davaya konu paranın ..."u temsilen davalı Banka aracılığı ile gönderilmiş bulunduğunu ileri sürerek davalı Banka"ya husumet yöneltmiş, mahkemece davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ancak, davalı ile ... Şirketi arasındaki sözleşme ile ... Şirketi Türkiye’den kendisine gönderilen paraların alınması işine ilişkin davalı Banka"yı görevlendirmiş olması nedeniyle davalı... Şirketi"nin paranın gerçek alıcısından başkasına ödeme yapmasından dolayı oluşan zarardan davalı Banka"nın da sorumlu olması gerekir. Bu durumda mahkemece, davalıya acente sıfatı nedeniyle değil, doğrudan kendi şahsi sorumluluğu nedeniyle husumet yöneltildiği gözetilerek, davanın esasına girilmesi, davacının iddia ettiği zararın oluşup oluşmadığının belirlenmesi ve para gönderme sırasında düzenlenen formdaki sorumsuzluk şartlarının 6098 sayılı TBK"nın 155. maddesi (818 sayılı BK 99. maddesi) çerçevesinde değerlendirilerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmek gerekirken, davanın reddi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 12.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.