Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın tefecilik suçunu işlediği ve mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin kararının gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanığın birden fazla kişiye ödünç para verdiği ve kazanç elde etmek amacıyla bu işi yaptığı kabul edilmiştir. Ancak TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmamıştır. Delillerle iddia ve savunma duruşması göz önünde tutularak hüküm verildiği, suçun unsurları ile tavsif ve tatbikatının doğru yapıldığı belirtilerek, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddedilmesiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 43/1. ve 53. maddeleri geçmektedir. TCK'nın 43/1. maddesi, \"Ödünç para veren kişi, vadesi geldiği halde borçlu tarafından ödenmeyen borcun tahsilini talep etmek amacıyla şikayet veya dava açmış olsa dahi, borcu faizi ile birlikte ödemek zorundadır.\" şeklinde belirtilmekte olup, söz konusu maddenin neden uygulanmadığı belirtilmemiştir. TCK'nın 53. maddesi ise \"Cezaların infazında insan hakları\" başlığı altında, ceza infaz kurumlarında yaşama hakkı, sağlık h