Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/11138 Esas 2018/6235 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2014/190-2016/29

Dava, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden; davacının ilk defa 26.09.2013 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, davacının 26.09.2008 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanma şartlarının oluştuğunu bu sebeple bu tarihten itibaren aylık bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini talep ettiği, mahkemece; aylık bağlanma şartları oluşmuş olsa da davacının 26.09.2013 tarihi öncesinde tahsis talebi olmadığından davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Davacının 26.09.2008 tarihinde aylık bağlanması gerektiğinin tespiti yönündeki talebi yönünden mahkemece verilen karar yerindedir.
5510 sayılı Kanunun yaşlılık sigortasından sağlanan haklar ve yararlanma şartlarının düzenlendiği 28’inci maddesinde; sigortalılara yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için yazılı talepte bulunulmasının zorunlu olduğu belirtilmiştir. Her ne kadar davacının davalı Kuruma 26.09.2013 tarihi öncesinde tahsis talebinde bulunmadığı anlaşılmakta ise de; usul ekonomisi açısından, 26.09.2013 tarihli talebine göre tahsis irdelenerek takip eden aydan itibaren yaşlılık aylığı koşullarının değerlendirilmesi gerekirken; tahsis talebinin bulunmadığından bahisle aylık bağlanması istemi yönünden davanın reddine karar verilmesi; usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02.07.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.