Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/1086 Esas 2022/5522 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Adli emanetin dosyada delil olarak saklanmasına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Somut olayda; nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından yargılanan sanık hakkında 01.07.2014 tarihinde verilen beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Bu dava dosyasında bulunan Adli Emanetin 2012/40 sırasında kayıtlı eşya hakkında karar verilmediği anlaşıldığından, Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine 26/07/2018 tarihli ek kararla Adli Emanetin 2012/40 sırasında kayıtlı “olay yerinden tespit edilen nakil kartına aktarılan 2 adet parmak izi”nin dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmiş ve bu karar sanık ... tarafından verilen 27.08.2019 tarihli dilekçeyle temyiz edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı kararın (miktar itibariyle) kesin olduğu görüşündedir.
Müsadere, bir güvenlik tedbiridir. Müsadere kararları, kural olarak asıl hükmün tabi olduğu kanun yoluna tabidir. Müstakil müsadere kararlarına gelince;
Karar tarihi itibariyle ikili bir ayırım yapmak gerekir.
1-Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce müstakil olarak verilen müsadere (veya iade) kararları yönünden 04.06.1936 gün ve 12-14 sayılı Yargıtay İçtihadı birleştirme kararı uyarınca karar tarihindeki miktara ve 5219 sayılı Kanun ile değişik 1086 sayılı HMUK'nın 427. maddesinde belirtilen kesinlik sınırına göre kararın kesin olup olmadığı belirlenecektir. Buna göre, 20.07.2016’dan önce müstakil olarak verilen ve kesin olmayan kararlar temyiz kanun yoluna tabi olacaktır.
2-20.07.2016 ve sonrasında müstakil olarak verilen müsadere (veya iade) kararları, 5271 sayılı CMK’nın 256 ve 258. maddeleri uyarınca, istinaf kanun yoluna tabidir.
Açıklanan nedenlerle;
5271 sayılı CMK'nın 256 (1) ve 258. maddeleri uyarınca verilen 26/07/2018 tarihli müstakil dosyada delil olarak saklamaya dair ek kararın 258 (1). istinaf kanun yoluna tabi olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’nın temyiz itirazının aynı kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 264 (1). maddesi uyarınca, sanık yönünden yasa yoluna başvuruda mercide yanılma, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.