MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı üçüncü kişi vekili; 27.04.2015 tarihli haciz esnasında mülkiyeti müvekkili şirkete ait malların haczedildiğini öne sürerek istihkak iddialarının kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, aralarında organik bağ bulunan üçüncü kişi şirket ile borçlu şirketin haciz adresinde birlikte faaliyet gösterdiğini, istihkak iddiasının alacağın tahsilini engellemeye yönelik olarak öne sürüldüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, borçlu ile üçüncü kişi şirketin 16.04.2013 – 21.05.2013 tarihleri arasında aynı adreste birlikte faaliyet gösterdikleri, her iki şirket yetkililerinin aynı adreste ikamet ettiği, faaliyet alanlarının benzerlik gösterdiği, bu şekli ile borçlu şirket ile üçüncü kişi şirket arasında organik bağ bulunduğu gerekçesi ile, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre; borçlu şirket adına haciz adresine çıkarılan ödeme emrinin adresin kapalı olduğundan bahisle 08.02.2013 tarihinde TK"nin 21.maddesi uyarınca tebliğ edildiği, üçüncü kişi şirketin 16.04.2013 tarihinde haciz adresinde kurulduğu, borçlu şirketin ise 27.11.2013 tarihinde haciz adresinden taşındığı, bu bilgilere göre Mahkemece her ne kadar iki şirketin borcun doğum tarihinden sonra haciz adresinde birlikte faaliyette gösterdikleri kabul edilmiş ise de, haciz adresine ilk defa 03.06.2013 tarihinde gidildiği, üçüncü kişi şirket yetkilisi ... ile aynı soyadı taşıyan Yunus Üçüncü"nün haciz adresinde hazır olduğu, burayı kız kardeşinin kiraladığını beyan ettiği, İİK"nin 8. maddesi uyarınca aksi ispat edilene kadar muteber olan 03.06.2013 tarihli haciz tutanağı içeriğine göre, borçlu şirketin adreste olmadığı, işyerinin boş ve tadilat halinde olduğu,dava konusu haciz esnasında borçlu şirket yetkilisinin hazır olmadığı ve borçlu şirkete ilişkin evraka rastlanmadığı, üçüncü kişi şirketin kurucu ortaklarının ... ile ... olduğu, ..."nun borcun doğum tarihinden sonra 14.04.2014 tarihinde hisselerini devrederek ortaklıktan ayrıldığı, haciz tarihi itibarıyla tek ortağı ve yetkilisinin ... olduğu, borçlu şirketin ise borcun doğum tarihi itibarıyla ortaklarının %95 hisse sahibi ... ile %5 hisse sahibi ...olduğu anlaşılmıştır.
Buna göre, üçüncü kişi şirket ortağı iken, haciz tarihinden önce hisselerini devrederek ortaklıktan ayrılan ... ile borçlu şirketin %5 hisse sahibi ortağı...nın ikamet adreslerinin aynı olması ve her iki şirketin faaliyet konularının aynı olması tek başına, mülkiyet karinesinin borçlu lehine işletilmesi için yeterli değildir. Somut olayda mülkiyet karinesi davacı üçüncü kişi lehine olup, davanın İİK mad. 96 gereğince üçüncü kişi tarafından açılması ispat yükünün yer değiştirmesine neden olmaz. Mülkiyet karinesinin aksinin davalı alacaklı tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.
Davalı alacaklı tarafından delil olarak gösterilen takip dosyası, ticaret sicil kayıtları ve tanık beyanı mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli değildir.
O halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın kabulü yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile reddine yönelik hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366 ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.