Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14420 Esas 2017/2061 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/07/2015 tarih ve 2015/78-2015/232 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin devir daim sonucu elektrik üreten bir sistem geliştirdiğini, 07/02/2013 tarihinde davalı ... ..."ne başvuru yaptığını, 15/12/2013 tarihinde patent ön araştırma adı altında evrak gönderildiğini, bu araştırma raporunun müvekkiliyle alakası olmadığı gibi olumlu veya olumsuz bir cevap verilmediğini; müvekkilinin..."e 05/12/2013 tarihli dilekçe ile başvuru yaparak yaşadığı problemden bahsettiğini, ..."e gönderilen dilekçe de, konunun Türkiye Cumhuriyeti için çok elzem olduğunun bildirdiğini, bunun üzerine tekrar 12/12/2013 tarihli ...Enstitüsü"nden bir yazı geldiğini, gelen yazıda ... Dairesi Başkanlığı kayıtlarında yapılan araştırmada müvekkili adına kayıtlı başvuru bulunmadığının söylendiğini, müvekkilinin yapmış olduğu işlem evrakları mevcut olduğunu, bu haksız sürecin müvekkilinin maddi manevi yıprattığını ve maddi kayıplar vermesine neden olduğunu belirterek, 25.000TL maddi ve 25.000 TL manevi olmak üzere toplam 50.000 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; ön araştırma talebinin bir patent başvurusu olmadığını, davacının ... nezdinde bir patent veya faydalı model başvurusu bulunmadığından araştırma raporu verilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davanın davalı ..."nin patent başvurusunu, hiç yapılmamış gibi göstererek veya işleme almayarak başvuru ve buluş sahibi olduğunu iddia eden davacıya verdiği maddi ve manevi zararın giderilmesi olduğu, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin içtihatlarına göre idarenin eylem ve işlemlerinin kusur veya ağır kusur teşkil ettiğinin değerlendirilmesi idari yargının görevi dahilinde olduğu, dava konusu uyuşmazlık 551 sayılı KHK"nın 146/2 hükmü kapsamında kabul edilemeyeceği, bu nedenle yargı yolu caiz olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.