Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 10/11/2020 tarih ve 2020/4054 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 23/11/2020 tarih ve KYB-2020/102931 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 206/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının aynı Kanun"un 58/7. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Küçükçekmece 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2019 tarihli ve 2019/177 esas, 2019/924 sayılı kararının "Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 24/09/2018 tarihli ve 2018/1821 esas, 2018/8580 karar sayılı ilâmında, "5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi hükmü uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı göz önüne alınarak, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükümde sanığa ait tekerrüre esas alınan Niğde 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 29.10.2013 tarih 2014/81-2014/454 sayılı ilamı ile verilen 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamında TCK"nın 58. maddesinin uygulandığı anlaşılmakla, ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi... Kanuna aykırı olup... BOZULMASINA..." şeklinde açıklandığı üzere, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108/3. maddesinde belirlenen ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıverilemeyeceği açık hükmü karşısında, sanık hakkında atılı suçtan mahkumiyetine karar verildikten sonra, adli sicil kaydında yer alan ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine esas mahkumiyet kaydının ikinci kez mükerrirliğe esas alındığı somut olayda, sanık hakkında cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmedilmesi ile birlikte cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Tekerrürün uygulanma koşulları TCK‘nin 58. maddesinde düzenlenmiş olup, bu maddenin 6. ve 7. fıkralarının, “Tekerrür halinde hükmolunan ceza, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilir. Ayrıca, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanır. Mahkûmiyet kararında, hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilir” şeklinde olduğu, ancak bu hükümlerin yalnızca birinci kez mükerrir olan sanıklar hakkında uygulanacağına dair bir ibareye yer verilmediği; 5275 sayılı Kanun‘un 108/3. maddesinde, "İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlü koşullu salıverilmez." denilmekle birlikte, ikinci kez tekerrür için TCK"nin 58. maddesinden farklı bir düzenleme ya da istisnadan da bahsedilmediği; yine aynı Kanun‘un 108/4. maddesindeki, “Hâkim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler.“ hükmü ve 108/7. maddesinde yer alan, “Cezanın infazı tamamlandıktan sonra devam eden denetim süresi içinde, bu madde hükümlerine göre kendilerine yüklenen yükümlülüklere ve yasaklara aykırı hareket eden mükerrirler, infaz hâkimi kararı ile disiplin hapsine tabi tutulur. Disiplin hapsinin süresi on beş günden az ve üç aydan fazla olamaz." şeklindeki düzenlemeler de gözetildiğinde, ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında TCK"nin 58/7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesinde yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından; Küçükçekmece 21. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 13/11/2019 tarihli 2019/177 Esas ve 2019/924 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE, mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 01/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.