Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5448 Esas 2018/4582 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5448
Karar No: 2018/4582
Karar Tarihi: 18.04.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5448 Esas 2018/4582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edildi. Dosya incelendi ve yapılan yargılamalar sonucunda sanığın beraat kararı verilmesi gerektiği, kusuru bulunmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi ve kanuna aykırı davranılması sebepleriyle hüküm BOZULDU. Suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK'ın 50/4. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'ın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'ın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: TCK'

12. Ceza Dairesi 2016/5448 E. , 2018/4582 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine, kusuru bulunmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, eksik inceleme yapıldığına, hatalı bilirkişi raporuna dayanarak hüküm kurulduğuna, paraya çevirme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a. maddesi şeklinde gösterilmesi sureti ile CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi ve bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. ve TCK"nın TCK"nın 52/2-3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının beşinci paragrafı hükümden çıkarılarak yerine “Suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.