MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma, ırza geçme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde 5 yaşı içerisinde bulunan mağduru hile ile aldatarak cami tuvaletine götürdüğü, burada soyunarak cinsel organını mağdura tutturduğu ve mağdurun külodunu çıkardıktan sonra kucağına oturtup cinsel organını mağdurun anüsüne sokmak için zorladığı sırada canı acıyan mağdurun bağırması nedeniyle çevreden müdahale edileceği endişesiyle eylemine son vermek zorunda kaldığı olayda, eyleminin 765 sayılı TCK.nın 414/2 ve 431. maddelerindeki suçları oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi ve ırza geçmeye eksik teşebbüs şeklinde gerçekleşen eyleminin ırza geçmeye tam teşebbüs kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, sonuç ceza değişmeyeceği ve önceki hükmün kazanılmış hak niteliği gereği bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında ırza geçme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
765 sayılı Kanunun 430/1 ve 59. maddeleri gereği 4 yıl 2 ay hapis cezasına mahkûm edilen sanık hakkında kamu hizmetlerinden yasaklanma süresinin aynı Kanunun 20 ve 31. maddeleri ile 30.06.2005 gün 1995/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre 3 yıl olarak belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde 4 yıl 2 ay olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 4 yıl 2 ay kamu hizmetlerinden yasaklanması ile ilgili bölümün çıkartılarak, yerine ""Sanığın 3 yıl süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.