Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9391 Esas 2020/71 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9391
Karar No: 2020/71
Karar Tarihi: 06.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9391 Esas 2020/71 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hırsızlık suçu ile suçlanmış ve mahkum edilmiştir. Ancak konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu için zamanaşımı süresinde işlem yapılmamıştır. Sanıklar müştekinin zararını kısmen tazmin ettikleri için müştekinin rızası alınmadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/2. maddesi uygulanmış ve sanıkların cezası 1 yıl 13 ay hapis cezasına indirilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesine ilişkin kararı da nazara alınmıştır. Detaylı kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 168/2-4. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2019/9391 E. , 2020/71 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların olay günü suça konu çantayı müştekinin ikametinin bulunduğu apartmandan çaldıkları anlaşılmakla, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan bir dava açılmamış ise de bu hususta mahallinde zamanaşımı süresinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğinden sanıkların, kovuşturma aşamasında müştekinin zararını kısmen tazmin ettiklerinin anlaşılması karşısında; müştekiye kısmi iade nedeniyle ceza indirimine rızası olup olmadığı sorularak, sonucuna göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulaması gerekirken rıza sorulmadan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması ve sanıklar hakkında sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine; 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06/01/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.