Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/30621 Esas 2020/7568 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birtakım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacağına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacının fazla çalışma alacağı kesin tanık beyanlarıyla ispatlanamadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Mahkemece yapılan inceleme hatalıdır. Yargılama sırasında dinlenen davalı tanığı ..., normalde 08.00-17.00 saatleri arasında çalıştıklarını, hafta sonu 1 gün izin kullanıldığını beyan etmiştir. Davacının çalışma saatlerinin davalı tanığının beyanı doğrultusunda haftanın 6 günü 08.00-17.00 saatleri arasında olduğu ve buna göre haftalık 3 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle yapılan hesaplama doğrultusunda hüküm kurulmalıdır.
Diğer yandan yargılama sırasında dinlenen davacı tanıkları hafta sonu izinlerinin olmadığını beyan etmişlerdir. Davacı tanıklarının beyanları ile tüm dosya kapsamı ve davacının yaptığı iş de dikkate alındığında hafta tatillerinde de çalıştığı kabul edilerek yapılacak olan hesaplama doğrultusunda sonuca gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye/ilgililere iadesine,24.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.