Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-f, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 41.650,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 26.06.2012 tarih ve 2010/103-2012/290 sayılı kararının, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 19.10.2016 tarih ve 2014/5473-2016/7770 sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 26.03.2018 tarih ve 2010/103-2012/290 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.05.2018 tarih ve 2018/541 değişik iş sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 19.04.2019 gün ve 94660652-105-01-5757-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.05.2019 gün ve 2019/44750 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.03.2014 tarih ve 2012/3-909-2014/121 sayılı kararında, “Delil ve olayların, yargılamanın yenilenmesi nedeni olarak kabul edilebilmesi için "yeni" olması gerekmektedir. Hükmü veren mahkemeye bildirilmemesi sebebiyle, hükümde dikkate alınmamış olan her olay ve delil hükümlü tarafından bilinip bilinmemesi önemli olmaksızın "yeni" olarak nitelendirilmektedir. Olay ya da delilin yeniliği, olayın kesin hükümden sonra meydana gelmiş olmasıyla değil, kesinleşmiş olan hükmün verilmesi sırasında değerlendirilip değerlendirilmediği ile bağlantılıdır. Kesin hükümden önce meydana gelen ancak mahkemenin bilgisine sunulmayan ya da mahkeme tarafından değerlendirilmeyen deliller ve olaylar da "yeni" sayılmalıdır. Bu doğrultuda hükmü veren mahkemeye bildirilmediğinden yargılama yapılırken değerlendirilemeyen her türlü olgu ve delil de "yeni" sayılmaktadır.” şeklindeki açıklamalar nazara alındığında;
Dosya kapsamına göre; sanık müdafi ile sanık vasisinin yargılamanın yenilenmesi talepli dilekçeleri ile Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesince sanık ..."ün mahkumiyetine karar verildiği, ancak dilekçelerine ek olarak sundukları farklı Mahkemelere ait kararlardan da anlaşılacağı üzere anılan suçu sanığın abisi olan ..."ün işlediği hususunun bildirilmesi üzerine, Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesince talebin reddine karar verilmesini müteakip, anılan karara itiraz edilmesi üzerine mercii Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesince yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer görülmediğinden bahisle itirazın reddine ilişkin karar verilmiş ise de; somut olayda sanık ..."ün yapılan yargılama sırasında tutarlı olarak her defasında kimliğinin abisi ... tarafından çalındığı, üzerine atılı suçu kendisinin işlemediği ve bu kimliğinin çalınması nedeniyle farklı mahkemelerde yargılanması neticesinde hakkında beraat kararı verildiğini bildirdiği, yargılamanın yenilenmesine ilişkin dilekçelere ek olarak sunulan belgeler incelendiğinde de, başka bir suça ilişkin olarak yapılan yargılama sırasında Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.01.2012 tarihli oturumunda sanık ..."nın "asıl çekleri veren kendisinin ... olarak tanıtan ancak asıl adının... olduğunu öğrendiğimiz şahıs vermiştir" ve yine aynı oturumda diğer sanık ..."nın da "ismini ... olarak belirten ama asıl adının ... olduğunu öğrendiği şahsın işçilerinin başında duran biri olarak çalışıyorum" şeklinde beyanda bulunduğu, Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.09.2011 tarihli oturumunda da sanıklar ... ve..."e önceden tanıdıkları ..."ün duruşmada ki şahıs olup olmadığının sorulması üzerine her iki sanığın da bu şahıs değil şeklinde cevap verdikleri, sanık ..."ün kimlik belgesini çaldığını iddia ettiği ..."ün yargılanması sonucu Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.12.2012 tarih ve 2012/476 -797 sayılı kararı ile müşteki ..."ün kimliğini almak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediğini kabul etmesi üzerine ..."ün mahkumiyetine karar verildiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, yargılamanın yenilenmesi talebi olarak ileri sürülen delilin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 318 ilâ 320. maddeleri uyarınca yargılamanın yenilenmesini gerektirecek mahiyette olup olmadığının tespiti bakımından, kabule değer görülerek, toplanacak diğer delillerle birlikte değerlendirildikten sonra, yargılamanın yenilenmesinin kabul veya reddine karar verilmesinin uygun olacağı gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.05.2018 tarih ve 2018/541 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 08.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.