MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yalan yere yemin etme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1. Sanık ... hakkında verilen hükmün temyiz incelemesi,
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin suçun sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2. Sanık ... hakkında verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi 2010/263 Esas, 2014/252 Karar sayılı dosyasındaki menfi tespit davasında ettiği yemin nedeni ile mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 02.04.1941 tarih 1940/19 Esas -1941/12 sayılı Kararı gereğince yazılı belge ile ispatlanması gereken işlerde hukuk mahkemelerinde yalan yere yemin etmekten sanık olan kimselerin ceza mahkemelerindeki duruşmalarında ceza hakimlerinin yazılı delile göre hüküm vermesi gerektiği yönündeki görüşü de gözetilerek; yazılı belge ile ispatlanması gereken işlerde yemin teklif edilemeyeceği ve Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesinde açılan menfi tespit davasında şirket belgeleri üzerinde yapılan incelemeler sonucunda karar verildiği, verilen kararın Yargıtay 19. Hukuk Dairesi tarafından onandığı anlaşılmakla, unsurları oluşmayan suçtan sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.