4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/18506 Karar No: 2020/18534 Karar Tarihi: 30.11.2020
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18506 Esas 2020/18534 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/18506 E. , 2020/18534 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde, TCK’nın 29. maddesinin uygulanmasında, sanığın cezasının ½ oranında indirildiğinin belirtilmesine rağmen cezanın, “5 ay 18 gün” yerine, “7 ay 14 gün” ve devamında TCK’nın 62. maddesi uygulamasında 1/6 oranında indirim yapıldığı halde cezanın “4 ay 20 gün” yerine “6 ay 6 gün” olarak fazla hesaplanması, Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddeleri uyarınca bu aykırılıklar, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının tebliğnameye uygun olarak TCK’nın 29. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda, belirlenen “7 ay 14 gün” ibaresinin ve TCK’nın 62. maddesinin uygulamasında belirlenen, “6 ay 6 gün” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerlerine, sırasıyla, “5 ay 18 gün” ve “4 ay 20 gün” ibarelerinin eklenmesi ve sonuç cezanın bu şekilde belirlenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.