Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1 -b, 143 ve 168/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, Asliye Ceza Mahkemesinin 04/10/2012 tarihli ve 2012/225 esas, 2012/439 sayılı kararının kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip sanık tarafından yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine talebin reddine ilişkin, aynı Mahkemenin 24/02/2014 tarihli ve 2012/225 esas, 2012/439 sayılı ek kararma karşı yapılan itirazın reddine dair, Ağır Ceza Mahkemesinin 13/05/2014 tarihli ve 2014/370 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24.11.2014 gün ve 2014/20733/70476 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün ve 2014/386915 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, ilk kararı veren hakim Abdulkadir Ergül"ün olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir heyetin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği hususu gözetilmeden itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Asliye Ceza Mahkemesinin, temyiz edilmeden kesinleşen 04.10.2012 gün ve 2012/225, 2012/439 sayılı kararı ile hırsızlık suçundan hükümlü ..."in, 19.02.2014 günlü yargılamanın yenilenmesi isteminin, aynı mahkemenin 24.02.2014 tarihli ek kararı ile reddedildiği, red kararına itirazın da Ağır Ceza Mahkemesince yerinde görülmemesi üzerine, itiraz mercii kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma istemi, yargılamanın yenilenmesi talebinin, asıl hükmü veren hakim tarafından değerlendirilmesinin hukuka uygun olmaması nedeniyle itiraz merciince itirazın bu yönden kabulü yerine reddine karar verilmesine ilişkindir.
5271 sayılı CMK.nun 318. maddesinde, yargılamanın yenilenmesi isteminin, hükmü veren mahkemeye sunulacağı, bu mahkemenin, istemin kabule değer olup olmadığına karar vereceği düzenlenmiş, aynı yasanın “Yargılamaya katılamayacak hakim” başlıklı 23. maddesinin 3.fıkrasında ise, yargılamanın yenilenmesi halinde, önceki yargılamada görev yapan hâkimin aynı işte görev alamayacağı hükme bağlanmıştır.
CMK.nun 289.maddesinde de, hakimlik görevini yapmaktan kanun gereğince yasaklanmış hakimin hükme katılması, kesin hukuka aykırılık halleri arasında sayılmıştır.
Hükümlü hakkında Asliye Ceza Mahkemesinin 03.04.2012 gün ve 2012/184, 2012/299 sayılı mahkumiyet hükmünde görev alan hakimin, yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine ilişkin aynı mahkemenin 03.10.2013 tarihli ek kararını da verdiği anlaşılmış, aynı hakimin, dava ile ilgili yargılama yaparak ulaştığı kanaati ilk hükümle dosyaya yansıttığı ve yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığı yönünden yapılan değerlendirmede, önceki kanaatinden etkilenebileceği dikkate alınarak, farklı bir hakim tarafından istem hakkında karar verilmesi gerekeceğinden, itiraz merciince itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (...) 1.Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 13.05.2014 gün ve 2014/370 D.İş sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 21.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.