Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2, 50/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin bilirkişi heyetinden kusur raporu alınması gerektiğine, katılanlar vekilinin ise bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiği ile cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususundaki ihtaratın TCK"nın 52/4. maddesi yerine hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınması gereken TCK"nın 50/6. maddesine göre yapılması,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (5) numaralı bendinde yer alan “20 eşit” ibaresinin ise “5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca birer ay ara ile 20 eşit taksitlerle tahsiline” ibaresi ile değiştirilmesi ile (6) numaralı bendin hükümden çıkarılarak yerine "taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.