14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/6510 Karar No: 2015/2121 Karar Tarihi: 23.02.2015
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/6510 Esas 2015/2121 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir kişinin hürriyetinden yoksun bırakılması suçundan mahkum olması gereken bir sanığın beraat ettiği ve yanlış suç vasfı tayini yapıldığına dair bir tartışmayı ele almaktadır. Sanık, mağdureyi cebir, tehdit veya hile kullanmayarak ailesinin veya yetkili makamların haberdar olmadığı 12 saat boyunca yanında tuttuğu için çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu kapsamında mahkum edilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Bununla birlikte, sanığın zorunlu müdafi olarak ortaya çıkması nedeniyle avukatlık ücreti ödemesi hakkında yanlış bir karar verildiği de belirtilmektedir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 234/3. maddesi (çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu) ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/2. maddesi (zorunlu müdafi seçimi ve avukatlık ücretleri hakkında).
14. Ceza Dairesi 2013/6510 E. , 2015/2121 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine ve oluşa uygun kabule göre, suç tarihinde 16 yaşı içerisinde olup kanunî temsilcilerinin bilgisi ve rızası dışında evi terk eden mağdureyi cebir, tehdit veya hile kullanmayıp mağdurenin ailesini veya yetkili makamları da durumdan haberdar etmeksizin 12 saat boyunca yanında tutan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu oluşturduğu gözetilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine hükmedilmesi, Kabule göre de; Sanık müdafiin 5271 sayılı Kanunun 150/2. maddesi uyarınca görevlendirilen zorunlu müdafii olduğu gözetilmeden sanık lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi, Kanuna aykırı, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.