MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet almak (sanıklar Veysel ve Osman hakkında), rüşvet vermek (sanık ... hakkında)
HÜKÜM : ... ve ..."nin rüşvet almaktan mahkumiyetlerine, ... hakkında ise rüşvet vermekten ceza verilmesine yer almadığına


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi,
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette rüşvet suçundan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunduğu ve hükmün 21/01/2014 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edildiği nazara alınarak 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetki uyarınca Hazinenin katılma talebinin kabulüne, incelemenin temyiz dilekçesinin kapsamına göre rüşvet vermek suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan Hazine vekilinin, rüşvet almak suçundan verilen makumiyet hükümlerinin ise sanıklar müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Ceza yargılaması sonucunda mahkumiyet kararının verilebilmesi için suç oluşturan fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak, herkesi inandıracak biçimde kanıtlanması ve şüphenin masumiyet karinesinin gereği olarak sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiği (Anayasa m.38/4, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi m. 6/2, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi m. 11, Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi m.14/2), sanıklar ... ve ..."nin rüşvet almak suçlamasını kabul etmeyen aşamalardaki savunmaları, sanık ..."ün rüşvet verdiğine ilişkin soyut anlatımının, tanık ... tarafından dahi doğrulanmaması ve dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde yüklenen suçların kuşkulu kaldığı, mahkumiyetine yeterli somut, tarafsız, bilimsel her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ve beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sanıklar ... ve ..."nin mahkumiyetine, sanık ... hakkında ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.