Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3, 22/3, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Sanık ve mağdurun 10 yıllık evli oldukları, sanığın işsiz olup, mağdurenin çalışarak evin geçimini sağladığı, sanık ve mağdurenin aşamalardaki beyanlarına göre, olay tarihinde sanığın kredi kartı harcamaları nedeniyle mağdure ile sanık arasında tartışma çıktığı, mağdurenin sanığın üzerine yürüdüğü sırada, sanığın yemek yediği masa üzerinde bulunan adli emanetteki ekmek bıçağını mağdureye doğru savurması sonucu mağdurenin sağ göz işlev kaybı şeklinde yaralandığı olayda; eylemin 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-a-e maddeleri kapsamındaki silahla basit kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanığın ve mağdurenin sanığı suçtan ve cezadan kurtarmaya yönelik beyanlarına itibar edilip, suç vasfında yanılgıya düşülerek eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğunun kabulüyle yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 17.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.