Kasten yaralama - mala zarar verme - genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14761 Esas 2021/252 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14761
Karar No: 2021/252
Karar Tarihi: 05.01.2021

Kasten yaralama - mala zarar verme - genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14761 Esas 2021/252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan beraat ve mala zarar verme suçundan da beraat hükümleri verildiği belirtilmektedir. Karara yapılan temyiz sonucunda, katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddedildiği ve mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğü ifade edilmiştir. Sanığın haksız tahrik nedeniyle suç işleme eyleminde bulunduğu belirtilerek, hükümlerin bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kararda yer alan kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: \"Haksız tahrik hali\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Temyize konu haller\"
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: \"Kararın bozulması\"

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14761 E. , 2021/252 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında katılan suça sürüklenen çocuk ... ile katılan suça sürüklenen çocuk ...’ın isim ve kimlik bilgilerine yer verilmemesi mahallinde hükme eklenmesi mümkün eksiklik olarak görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Oluşa, tarafların beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, olayın başlangıcını gören tanık beyanı bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.01.2021 gününde oy birliği ile karar verildi.