MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçlarından verilen 23/11/2009 tarih ve 2009/205-371 sayılı mahkumiyet kararının sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, 05/07/2012 günlü iade kararının yalnızca elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu belirlenerek, elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen 24/01/2013 tarih ve 2012/207-2013/50 sayılı karara yönelik tarafların temyiz başvurusunda bulunmadıkları, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mühür bozma suçundan yeniden hüküm kurulmamış ise de, sanığın mühür bozma suçundan 23/11/2009 tarihinde verilen karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Kaçak elektrik tespit tutanağına göre suç tarihi itibariyle sayaca gelen antigron kablonun yarılarak açıldığı ve harici bir hat çekilerek kaçak elektrik kullanıldığının tespit edildiği, dosya içerisindeki mühürleme tutanağına göre suça konu sayacın suç tarihinden önce 14/07/2007 tarihinde mühürlendiği, mahallinde yapılan keşifte dinlenen mümzi tanıkların tutanak içeriğini doğruladıkları ve bilirkişi raporu içeriği de dikkate alındığında; TCK"nın 203. maddesi gereğince mührün konuluş amacına aykırı hareket ettiği anlaşılan sanığın mahkumiyetine dair verilen kararda bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.