Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1204 Esas 2020/4386 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki elatmanın önlenmesi davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olduğunu, müvekkiline tahsis edilmiş olan 18 numaralı meskenin üzerinde bulunduğu arsanın yüzölçümünün şerefiye listesinde belirtilen yüzölçümünden daha küçük olduğunu, davalının müvekkilinin bahçesine haksız el atarak yol olarak kullandığını ileri sürerek, davalının vaki müdahalesinin önlenmesine ve yolun kal’ine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının sadece 18 numaralı bağımsız bölüm maliki olduğunu, bağımsız bölümün çevresindeki bahçenin mülkiyetinin müvekkili kooperatife ait olduğunu ve davacının bu bölüm yönünden talep hakkı olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın Dairemizin 07.06.2012 tarih 2012/2391 Esas 2012/4041 Karar sayılı ilamıyla vaziyet planına aykırı olarak işlem yapılmasına dayanak oluşturan genel kurul kararı bulunup bulunmadığının, eşitlik ilkesine riayet edilip edilmediğinin araştırılması ve uygun sonuç çerçevesinde karar verilmesi gerekir gerektiği işaret edilerek bozulması üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davacının mevcut kullanımda 18 nolu (eski 9-B) bağımsız bölümünün bahçesi küçültülerek vaziyet planının dışına çıkıldığı, vaziyet planına aykırı olarak işlem yapılmasına dayanak oluşturan genel kurul kararının bulunmadığı, eşitlik ilkesine riayet edilmediği, 26/04/2015 tarihli genel kurul toplantısında "...yollar ve ortak alanlar kullanımına olanak veren proje esas alınacak ve uygulanacaktır. Bununla birlikte oluşması muhtemel üye zararları da kooperatifce giderilecektir..." hususunun kararlaştırıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava el atmanın önlenmesi ve ka’l istemine ilişkindir.1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 42 ve Konut Yapı Kooperatifleri Tip Anasözleşmesi"nin 23"ncü maddesi gereği üyeler hakkında yükümlülük belirleme yetkisi münhasıran genel kurula aittir. Kanun"un 23"ncü maddesinde ise "Ortaklar bu kanunun kabul ettiği esaslar dahilinde hak ve vecibelerde eşittirler" hükmüne yer verilmiştir. Bu nedenle, üyelerin yükümlülüklerini doğuran konularda genel kuruldan karar alınması gerekmektedir.
Somut olayda, davacının dava tarihinde dava açmakta haklı olduğu, peyzaj projesine göre işlem yapılmasının herhangi bir genel kurul kararına dayanmadığı anlaşılmakta ise de 26.05.2015 tarihli Genel Kurul Toplantı Tutanağının 11. maddesinde “... yollar ve ortak alanlar kullanımına olanak veren proje esas alınacak ve uygulanacaktır. Bununla birlikte oluşması muhtemel üye zararları da kooperatifçe giderilecektir.” yönünde karar alındığı, anılan karar uyarınca peyzaj uygulamasının kabul edildiği ve uygulandığı anlaşılmaktadır. Yapılan peyzaj uygulaması, kooperatif üyelerinin tamamını ilgilendiren ve üyeler lehine bir işlemdir. Bu uygulama genel kurul kararı ile de tasdik edildiğine göre artık davalı kooperatifin haksız müdahalesinden bahsedilemez.
Bu durumda mahkemece davanın reddine karar verilmesi ancak davacının dava açmakta haklı olduğu gözetilerek yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden davalı aleyhine hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 17.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.